ساعت حدود ده صبح بود. بچه ها هنوز نيامده بودند پاى كار. من و يكى از بچه ها 

همه جای شهر بوی حسین می دهد همه سیاه پوش شدند شهر سیاه بر تن کرده آسمان دلش میگیرد زمین نا آرام است پیر و جوان ، خرد و کوچک بر سر و سینه میزنند و همه جا نوای یا حسین است چه روزهایی خدایا دلم برای غربت مولا میگیرد میدانم مهدی جان یوسف زهرا حالت را آجرک الله یا مولا

این روزها اشک مهمان چشم دیوانگان حسین گشته همه عقده دل می گشایند خوش به حال کسایی که میتونند تو این روزا به گریه کنای حسین خدمت کنند خوش به حال اونایی که نذر می کنند و خوش به حال اونایی که امام حسین قبولشان می کند و در فردای قیامت شفیعشان میشود دلمان هر قدر هم بگیرد نمی توانیم غربت زینب را درک کنیم هر چقدر هم سختی ببینیم به اندازه دیدن سر بریده پدر از چشمان حیرت زده دختری سه ساله نیست 

نه نه بسوز ای دل بسوز اشک کافی نیست حسینی باش

با معرفتا حسینی بمونید